sabah gün doğumunu biraz geçe uyanıp bir kahve içiyoruz. varsa paketleri de yanımıza alıp evden çıkıyor ve önce postaneye, sonra fırına uğrayıp atölyeye geçiyoruz. atölyemiz bahçe içinde tek katlı bir ev. ev şeklinde olması bize yerleşmek ve odaları işlere bölmek açısından büyük konfor sağladı. perdeleri açıp bahçedeki otların ne kadar büyüdüklerinden, yine de böyle çok güzel göründüklerinden bahsedip bir çay koyuyoruz. o sırada masanın yanındaki kauçuğun hala çok küçük olduğundan dem vuruyoruz. kahvaltıdan sonra günlük iş listesine bakıyoruz; sipariş var mı, yeni model tasarlanacak mı, ağaç baskı yapılacak mı, fotoğraf çekilecek mi… ve o iş listesine göre günümüzü planlayıp ona göre de bir müzik açıyoruz fonda çalması için. çünkü her iş farklı bir tempo gerektiriyor. sakin bir çalışma şeklimiz var. seneler içinde oturttuğumuz çark içinde, tekrar acıkana kadar çalışıyoruz. arada kafamızı masadan kaldırıp dışarı bakmak, çatı komşumuz baykuş nerede diye bakınmak iyi hissettiriyor. bir öğlen yemeğinin ardından yeniden çalışmaya dönüyoruz. liste tamamlanana kadar biraz kahve, çok çay, akşama doğru da bir kadeh bir şey içiyoruz. atölyeyi kapatmak için saate değil, birbirimize bakıyoruz. her şey yolundaysa ışıkları söndürüp eve dönüyoruz.
bizim -bir aksilik veya yolculuk olmadığı sürece- günlük rutinimiz bu şekilde. bu rutini ve bu şekilde yaşamayı biz seçtik; çünkü güzel yaşamanın üretmekten geçtiğine inanıyoruz. önceki yaşam deneyimlerimizde edindiğimiz birikim, bizi kendi dinamiğini oluşturan ve kendi dengesini kuran bir sürece yöneltti. one square meter, yapmak istediklerimizden ve en çok da yapmak istemediklerimizden doğdu. hayatımızı kazanmak ve güzel yaşamak için gerçek bir şey üretme isteğiyle barışçıl bir yol seçtik kendimize. yazdığımız, çizdiğimiz, formlar oluşturduğumuz, fotoğrafladığımız, dinlendiğimiz, beslendiğimiz ve yorulsak da iyi hissettiğimiz, kendimize has tavrımızla izlediğimiz bir yol bu.
ve ne mutlu ki bu yolculuk bizi çok güzel ve özel insanlarla karşılaştırdı. hayatın gerçekliği içinde dertleri olan, kendi yollarını çizen, güzel yaşamayı seçen kadınlarla tanıştık. onları çalışma alanlarında ziyaret edip büyülü dünyalarına dahil olduk; güzel yaşamanın onlar için ne ifade ettiğini sorduk.
ve merak da ediyoruz, siz güzel yaşamak için nasıl bir yoldan geçiyorsunuz?
ARTEMİS GÜNEBAKANLI
