“güzel yaşamak, sakin olmayı başarmaktan ve özellikle gece uyumadan önce yastığımıza doldurduğumuz huzurlu şükür fısıltılarından geçiyor bence.”
dilan bozyel; fotoğraf sanatçısı, kafa dergisindeki #fotoğrafçıkafası köşesinin yazarı ve inkılap yayınevinden çıkan paris-beyrut: mutluluk hattı kitabının yaratıcısı.
dilan’ın bahsini çok seneler önce, yakın bir arkadaşımızın da dahil olduğu incelikli bir sosyal sorumluluk projesini fotoğrafladığı sırada duymuştuk. 1985 diyarbakır doğumlu dilan, yeditepe üniversitesi’nde okuduğu işletme bölümünden mutsuz olduğu için -ve ailesinden habersiz- ayrılarak çeşitli fotoğrafçıların yanında asistan olarak çalıştı. zaman içinde biriktirdiği portfolyosu ona london college of communication’da reklamcılık ve sanat yönetmenliği ile london academy of art & media & tv’de fotoğrafçılık eğitiminin kapılarını araladı. sırt çantasını çok sayıda ulusal ve uluslararası ödül biriktiren dilan, türkiye’ye döndü ve yolculuğuna burada devam etti.
zorlukları göze alan, onların üstesinden gelen ve kendini kabuk değiştirerek bulan dilan’la bu seri için yolumuz, yine aynı arkadaşımız aracılığı ile kesişti. biz onu çalışma alanında fotoğraflamaktan büyük keyif alacağımızı söylerken o da fotoğraflamak için bizim kıyafetlerimizden masalsı bir dünya kurguladı. çekim için dilan’la tarlabaşı’ndaki stüdyosunda buluştuk. yenilenen silüeti ile karakterini yitiren bir mahallede olunabilecek en naif yerlerden birinde çalışıyor dilan. yüksek tavanlı, kiremit duvarlı binanın arka kapısı bir avluya ve bahçeye açılıyor. ortasında bir zeytin ağacı, duvardan dökülen mor salkımlar, müdavim kediler ve hikayesini dinlediğimiz yan komşunun sesleri. buluştuğumuzda yeni kitabını tamamlamış olmanın dingin yorgunluğu vardı üzerinde dilan’ın. hayattan ve güzel şeylerden bahsettikten sonra içeriye, mucizelerin gerçekleştiği yere geçtik. daha önce konuşmuş olsak da dilan’ın dokunuşları ve bakışları ile şekillenen natürmort kurgu bizi çok heyecanlandırdı. fotoğraf sanatçısını çalışırken fotoğraflamak ve onun ritmiyle bir ritm tutturmak bir ayrıcalıktı.
herkesin baktığında farklı bir şey gören ve o şeyi masalsı bir anlatımla bize tekrar gösteren dilan’ın hayatına sızan ve hücrelerinde gezinen şey fotoğraf, ve fotoğraf ilişki kurmak için seçilen bir yol. ve biz yolculuğumuzu bu yolla kesiştirdiğimiz için çok memnunuz.
dilan’a fotoğrafın hayatında kapladığı alanı ve güzel yaşamanın onun için ne anlama geldiğini sorduk.
“her ne kadar hayatın içinde gibi görünüyor olsam da hayatla aramda bir kameranın oluşu beni sakinleştiren, cesaretlendiren ve dünyayı daha net anlayabilmek için kendi kendime bolca düşünebilecek kişisel alan yaratabilmesinden dolayı mesleğime kelimelerin yetmeyeceği bir tutku hissediyorum. dolayısıyla, aslında, bu yaşam tarzımı da oluşturuyor. aslında kamerasız olduğumda da gözlerim kamera görevi görüyor ve yukarıda bahsettiğim disiplinle yaşayabiliyorum.
daha fazlasındansa daha iyi ve daha sakin bir yaşam hissi uyandırıyor bende "güzel yaşam" kalıbı.”
dilan’ın üzerindekiler PAN BLOUSE in raw linen, BOY PANTS in raw linen ve ADA DRESS in raw linen.
dilan'ın çektiği fotoğraflara buradan bakabilirsiniz.
